આવે છે સહુ, એ તો જાય છે, રહી નથી શકતા, માટે એ તો જાય છે
રે મનવા, અફસોસ તું શાને કરે, રે મનવા, અફસોસ તું શાને કરે
જાવાનું છે એ તો જાય છે, ના એનાથી તો રહી શકાય છે
કાં ભૂલ તો એનું કારણ હશે, કાં ભાગ્ય એ તો કહેવાય છે
આવી હાથમાં જે લક્ષ્મી આજે, કાલ એ તો પાછી સરકી જાય છે
રહેવાની હતી એ ત્યાં સુધી રહી, હાથતાળી આપી એ તો જાય છે
નક્કી નથી આવશે કોઈ ક્યારે, નક્કી નથી ક્યારે એ તો જાય છે
રહ્યા દિન જેટલા જે જગમાં, આયુષ્ય એનું એ તો ગણાય છે
નીકળ્યા શબ્દો ને જાગ્યા જે વિચારો, વહી એ તો જાય છે
પહોંચશે કાં એ મંઝિલ ઉપર, કાં અધવચ્ચે એ તો રહી જાય છે
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)