|
1986-11-05
1986-11-05
1986-11-05
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=11585
સૂકી ધરતીને દીધી ભીંજવી, વર્ષાએ વરસાવી જળ
સૂકી ધરતીને દીધી ભીંજવી, વર્ષાએ વરસાવી જળ
ઝૂમી ઊઠી ધરતી, ઓઢીને ઓઢણી લીલીછમ
પડ્યું જળ ધરતી પર, ના છોડે ધરતીને એક પળ
રહ્યું વહેતું એ ધરતી પર, સદા એ તો ચોગરદમ
સૂર્યતાપે ખૂબ તપી, કર્યું વિખૂટું ધરતી ને જળ
ખેંચ્યું એને પોતા તરફ, ગયું ખેંચાઈ એ એકદમ
વિયોગે ધરતી ફાટી પડી, પડી તિરાડ સ્થળ-સ્થળ
વિયોગે જળ આંસુ વહાવે, રહ્યા વહેતા એ તો હરદમ
તાપ નરમ પડતાં, ભેટવા ધરતીને સરકતું ગયું જળ
મિલાપ ધરતીનો થાતાં, ઝૂમી ઊઠયું એ તો એકદમ
છૂટો પડી આત્મા પરમાત્માથી, વધતી રહી વિયોગની પળ
માયાએ એને ખેંચી લીધો, ભરમાવી એને હરદમ
પળ પળ એની મોંઘી બની, વીતી રહી વિયોગે પળ
મિલન થાતાં પાછું એનું, ગયો ભૂલી ભાન એકદમ
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
સૂકી ધરતીને દીધી ભીંજવી, વર્ષાએ વરસાવી જળ
ઝૂમી ઊઠી ધરતી, ઓઢીને ઓઢણી લીલીછમ
પડ્યું જળ ધરતી પર, ના છોડે ધરતીને એક પળ
રહ્યું વહેતું એ ધરતી પર, સદા એ તો ચોગરદમ
સૂર્યતાપે ખૂબ તપી, કર્યું વિખૂટું ધરતી ને જળ
ખેંચ્યું એને પોતા તરફ, ગયું ખેંચાઈ એ એકદમ
વિયોગે ધરતી ફાટી પડી, પડી તિરાડ સ્થળ-સ્થળ
વિયોગે જળ આંસુ વહાવે, રહ્યા વહેતા એ તો હરદમ
તાપ નરમ પડતાં, ભેટવા ધરતીને સરકતું ગયું જળ
મિલાપ ધરતીનો થાતાં, ઝૂમી ઊઠયું એ તો એકદમ
છૂટો પડી આત્મા પરમાત્માથી, વધતી રહી વિયોગની પળ
માયાએ એને ખેંચી લીધો, ભરમાવી એને હરદમ
પળ પળ એની મોંઘી બની, વીતી રહી વિયોગે પળ
મિલન થાતાં પાછું એનું, ગયો ભૂલી ભાન એકદમ
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
sūkī dharatīnē dīdhī bhīṁjavī, varṣāē varasāvī jala
jhūmī ūṭhī dharatī, ōḍhīnē ōḍhaṇī līlīchama
paḍyuṁ jala dharatī para, nā chōḍē dharatīnē ēka pala
rahyuṁ vahētuṁ ē dharatī para, sadā ē tō cōgaradama
sūryatāpē khūba tapī, karyuṁ vikhūṭuṁ dharatī nē jala
khēṁcyuṁ ēnē pōtā tarapha, gayuṁ khēṁcāī ē ēkadama
viyōgē dharatī phāṭī paḍī, paḍī tirāḍa sthala-sthala
viyōgē jala āṁsu vahāvē, rahyā vahētā ē tō haradama
tāpa narama paḍatāṁ, bhēṭavā dharatīnē sarakatuṁ gayuṁ jala
milāpa dharatīnō thātāṁ, jhūmī ūṭhayuṁ ē tō ēkadama
chūṭō paḍī ātmā paramātmāthī, vadhatī rahī viyōganī pala
māyāē ēnē khēṁcī līdhō, bharamāvī ēnē haradama
pala pala ēnī mōṁghī banī, vītī rahī viyōgē pala
milana thātāṁ pāchuṁ ēnuṁ, gayō bhūlī bhāna ēkadama
| English Explanation |
|
In this Gujarati Bhajan Kakaji is talking about the status of a departed soul from the supreme soul by giving illustration of the relationship earth and water share.
Kakaji explains
The dry land gets wet by the rain water.
As it rains the land starts dancing with joy wearing the greenery.
As the water falls on the earth, it is not ready to leave the earth for a single moment.
It just flows on the earth all around.
Due to the heat of the sun, the earth get's heated to such an extent that it separates the water from the earth.
I pulled it towards myself & it got pulled completely.
Being separated the earth got torn and cracks developed all over the land.
In separation tears flow in the form of water, and it always keeps flowing.
As the meeting took place of the earth and water, the earth becomes joyful.
Kakaji has explained in the similar way the situation of a soul which is being departed from the supreme soul (Almighty)' and the moment of separation starts growing,
Illusions pulled it and deceived as they do all time.
Every moment by moment it became expensive passing every moment.
But as the reunion of the departed soul takes place with the supreme soul, it forgets all the pain .
|