|
Hymn No. 1009 | Date: 26-Sep-1987
|
|
|
Text Size |
 |
 |
છતી આંખે તો સહુ કૂવામાં પડતાં, છે આંધળાં તો જગમાં નર ને નારી રે
કર્મો તો સહુ જગમાં કરતા રહીને, મળતા ફળ તો માઠા, ખૂબ પસ્તાતા રે
દયા ધરમ તો, સગવડે વીસરી જાતાં, સ્વાર્થ એનાં જ્યાં ટકરાતાં રે
કાપવા માયાના બંધન, તો જગમાં આવ્યા, રહ્યા માયામાં તો સદા બંધાઈ રે
વાટે વાટે રહ્યા વિકારોથી તો પીડાઈ, રહ્યા તોયે વિકારોમાં રચ્યાપચ્યા રે
પ્રભુને ગોતવા, વાતો તો ખૂબ કરતા, અંતે, માયા પાછળ દોડી જાતાં રે
અનુભવો તો જીવનમાં જોઈને પણ, આંખ એમની તો ના ખૂલતી રે
વિશ્વાસે તો સદા પ્રભુજી રીઝતા, જીવનમાં વિશ્વાસઘાતી બનતાં રે
વાંચી પુરાણો ને શાસ્ત્રોના ખૂબ થોથાં, રહેતા તોયે જીવનમાં કોરાં ને કોરાં રે
શાંતિ કાજે અહીં તહીં તો ખૂબ ઘૂમતાં, ભર્યો રહે હૈયે શાંતિનો ભંડાર રે
બહાર તો સદા મૂર્તિ છે પ્રભુની સ્થાપી, રહે હૈયાના આસન સદા ખાલી રે
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
Lyrics in English
chhati aankhe to sahu kuvamam padatam, che andhalam to jag maa nar ne nari re
karmo to sahu jag maa karta rahine, malata phal to matha, khub pastata re
daya dharama to, sagavade visari jatam, swarth enam jya takaratam re
kaapva mayana bandhana, to jag maa avya, rahya maya maa to saad bandhai re
vate vate rahya vikarothi to pidai, rahya toye vikaaro maa rachyapachya re
prabhune gotava, vato to khub karata, ante, maya paachal dodi jatam re
anubhavo to jivanamam joi ne pana, aankh emani to na khulati re
vishvase to saad prabhuji rijata, jivanamam vishvasaghati banatam re
vanchi purano ne shastrona khub thotham, raheta toye jivanamam koram ne koram re
shanti kaaje ahi tahi to khub ghumatam, bharyo rahe haiye shantino bhandar re
bahaar to saad murti che prabhu ni sthapi, rahe haiya na asana saad khali re
Explanation in English
In this bhajan of life approach,
He is saying...
Eyes can see, still everyone jumps into a well, such is the blindness of men and women of this world.
Everyone continues to do karmas (actions), in the world, when the fruits received are sour (unbearable), then regrets are many.
Kindness and religion is forgotten as soon as the self interest is surfaced.
We have come to this world to break free from the bondages of the illusion, instead we always remain tied to the illusion.
Every which way, we are suffering because of our disorders, still we continue to indulge in our disorders.
To find The God, we speak a lot, still we keep running back to the illusion.
Even after experiencing many experiences, we have not woken up (never realized).
God is revealed by faith and trust, instead we became treacherous.
We read many scriptures and holy books, but the pages of the book of our life have remained blank.
We wandered around a lot in search of peace, not understanding that the peace is within the heart.
Everywhere we created idols of God, but the place for God in the heart remained empty.
Kaka is very beautifully explaining that after taking the birth of a human, we are doing exactly opposite of what we are meant to do. The purpose of human life is to break free of the effects of Karmas (actions), to remove the bondages, to destroy our disorders, to do selfless work and to find Divine within us. Instead, we are involved in doing futile karmas (actions), creating more bondages, indulging in disorders, and searching for Divine everywhere else. Kaka is also explaining that we are aware of the difference between right and wrong, but eventually, self interest and convenience prevails in our heart. Having just good intention is not enough, the purpose and focus and efforts should remain genuine.
Kaka is urging us to be aware, alert and sincere in our purpose.
|