|
Hymn No. 1115 | Date: 01-Jan-1988
હાલ રે, હાલ રે મનવા, જાવું છે આજે ‘મા’ ને ધામ
hāla rē, hāla rē manavā, jāvuṁ chē ājē ‘mā' nē dhāma
મન, દિલ, ભાવ, વિચાર, યાદ
(Mind, Heart, Feelings, Thoughts, Remembrance)
1988-01-01
1988-01-01
1988-01-01
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=12604
હાલ રે, હાલ રે મનવા, જાવું છે આજે ‘મા’ ને ધામ
હાલ રે, હાલ રે મનવા, જાવું છે આજે ‘મા’ ને ધામ
ભટકવું આજે, જાજે તું ભૂલી, જાજે ભૂલી બધું તમામ
સુંદર-સોહામણું મંદિર છે એનું, ફરફરે ઉપર ધજા
જગને ખૂણે-ખૂણેથી બાળ આવે, આવે ‘મા’ ની પાસ
સિંહે સવારી મૂર્તિ છે એની, વળી ત્રિશૂલ છે એને હાથ
વરદ હસ્તે આશિષ દેતા, બોલાવે સહુને એની પાસ
કરુણા નયનોથી સદા વરસતી, મુખ પર હાસ્ય સદાય
મુખ પર ભાવ એવા નીતરતા, મનડું ત્યાં ચોંટી જાય
દૃષ્ટિ એના પર પડતાં, ચેતનવંતા બને અણુ તમામ
જગ સારું ત્યાં વિસરાયે, જગ સારું એમાં તો સમાય
મૂંગી-મૂંગી રહે એ તો ઊભી, નિહાળે એ તો સદાય
કીધા વગર કહી બહુ નાખે, રાખે સંશય એ તણાય
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
હાલ રે, હાલ રે મનવા, જાવું છે આજે ‘મા’ ને ધામ
ભટકવું આજે, જાજે તું ભૂલી, જાજે ભૂલી બધું તમામ
સુંદર-સોહામણું મંદિર છે એનું, ફરફરે ઉપર ધજા
જગને ખૂણે-ખૂણેથી બાળ આવે, આવે ‘મા’ ની પાસ
સિંહે સવારી મૂર્તિ છે એની, વળી ત્રિશૂલ છે એને હાથ
વરદ હસ્તે આશિષ દેતા, બોલાવે સહુને એની પાસ
કરુણા નયનોથી સદા વરસતી, મુખ પર હાસ્ય સદાય
મુખ પર ભાવ એવા નીતરતા, મનડું ત્યાં ચોંટી જાય
દૃષ્ટિ એના પર પડતાં, ચેતનવંતા બને અણુ તમામ
જગ સારું ત્યાં વિસરાયે, જગ સારું એમાં તો સમાય
મૂંગી-મૂંગી રહે એ તો ઊભી, નિહાળે એ તો સદાય
કીધા વગર કહી બહુ નાખે, રાખે સંશય એ તણાય
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
hāla rē, hāla rē manavā, jāvuṁ chē ājē ‘mā' nē dhāma
bhaṭakavuṁ ājē, jājē tuṁ bhūlī, jājē bhūlī badhuṁ tamāma
suṁdara-sōhāmaṇuṁ maṁdira chē ēnuṁ, pharapharē upara dhajā
jaganē khūṇē-khūṇēthī bāla āvē, āvē ‘mā' nī pāsa
siṁhē savārī mūrti chē ēnī, valī triśūla chē ēnē hātha
varada hastē āśiṣa dētā, bōlāvē sahunē ēnī pāsa
karuṇā nayanōthī sadā varasatī, mukha para hāsya sadāya
mukha para bhāva ēvā nītaratā, manaḍuṁ tyāṁ cōṁṭī jāya
dr̥ṣṭi ēnā para paḍatāṁ, cētanavaṁtā banē aṇu tamāma
jaga sāruṁ tyāṁ visarāyē, jaga sāruṁ ēmāṁ tō samāya
mūṁgī-mūṁgī rahē ē tō ūbhī, nihālē ē tō sadāya
kīdhā vagara kahī bahu nākhē, rākhē saṁśaya ē taṇāya
| English Explanation |
|
In this Gujarati devotional bhajan,
He is saying...
Let’s go, let’s go , O my mind, let’s go to the abode of Divine Mother.
Forget about wandering today, forget about everything else today.
Her temple is so beautiful and elegant, and a flag is waving on the top.
Children of Divine Mother come there from every corner of the world, they come to Divine Mother.
Riding on a lion, such is her powerful idol, and a trident in her hand.
Giving blessings through her hand, she calls everyone near to her.
Kindness is showering from eyes and there is a magical smile on her face. Such emotions are displayed on her face that the heart and mind gets stuck in that gaze.
Looking at her, every pore wakes up in consciousness.
She is standing there without saying a word, and is watching you,
Without uttering a word she is talking so much.
Kaka is giving such a vivid description of when we visit the temple of Divine Mother and stand in front of the beautiful mesmerising idol of Divine Mother, and all the emotions and all the communication that takes place between us and Divine Mother without uttering a word.
|