|
1988-06-29
1988-06-29
1988-06-29
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=12839
વહેતી-વહેતી સરિતા, તો આખર જઈને સાગરમાં ભળી
વહેતી-વહેતી સરિતા, તો આખર જઈને સાગરમાં ભળી
અસ્તિત્વ જાયે મટી, જ્યાં સાગરસ્વરૂપ ગઈ બની - વહેતી-વહેતી…
મોજે-મોજે ઊછળી, બૂંદે-બૂંદે આનંદે ભરી
મોજે એ મસ્ત બની, જ્યાં વિશાળતા હૈયે વિસ્તરી - વહેતી-વહેતી…
ભળતા સાગરમાં, કણેકણોના મેલને ગઈ ભૂલી
સરિતા હતી, વહેતી હતી ક્યાં, ભૂલી સાગરમાં તન્મય બની - વહેતી-વહેતી…
તોડી કિનારા ગઈ એ વહેતી, ઉચ્છૃંખલ જ્યાં એ બની
વગર કિનારે, રહી મર્યાદામાં, જ્યાં સાગરની ગંભીરતા મળી - વહેતી-વહેતી…
ધોઈ જગની ખારાશ બધીયે, ભળતા ખુદ ખારી બની
રસોઈયે સ્વાદ ધારણ કર્યો, જ્યાં સાગરની ખારાશ ભળી - વહેતી-વહેતી…
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
વહેતી-વહેતી સરિતા, તો આખર જઈને સાગરમાં ભળી
અસ્તિત્વ જાયે મટી, જ્યાં સાગરસ્વરૂપ ગઈ બની - વહેતી-વહેતી…
મોજે-મોજે ઊછળી, બૂંદે-બૂંદે આનંદે ભરી
મોજે એ મસ્ત બની, જ્યાં વિશાળતા હૈયે વિસ્તરી - વહેતી-વહેતી…
ભળતા સાગરમાં, કણેકણોના મેલને ગઈ ભૂલી
સરિતા હતી, વહેતી હતી ક્યાં, ભૂલી સાગરમાં તન્મય બની - વહેતી-વહેતી…
તોડી કિનારા ગઈ એ વહેતી, ઉચ્છૃંખલ જ્યાં એ બની
વગર કિનારે, રહી મર્યાદામાં, જ્યાં સાગરની ગંભીરતા મળી - વહેતી-વહેતી…
ધોઈ જગની ખારાશ બધીયે, ભળતા ખુદ ખારી બની
રસોઈયે સ્વાદ ધારણ કર્યો, જ્યાં સાગરની ખારાશ ભળી - વહેતી-વહેતી…
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
vahētī-vahētī saritā, tō ākhara jaīnē sāgaramāṁ bhalī
astitva jāyē maṭī, jyāṁ sāgarasvarūpa gaī banī - vahētī-vahētī…
mōjē-mōjē ūchalī, būṁdē-būṁdē ānaṁdē bharī
mōjē ē masta banī, jyāṁ viśālatā haiyē vistarī - vahētī-vahētī…
bhalatā sāgaramāṁ, kaṇēkaṇōnā mēlanē gaī bhūlī
saritā hatī, vahētī hatī kyāṁ, bhūlī sāgaramāṁ tanmaya banī - vahētī-vahētī…
tōḍī kinārā gaī ē vahētī, ucchr̥ṁkhala jyāṁ ē banī
vagara kinārē, rahī maryādāmāṁ, jyāṁ sāgaranī gaṁbhīratā malī - vahētī-vahētī…
dhōī jaganī khārāśa badhīyē, bhalatā khuda khārī banī
rasōīyē svāda dhāraṇa karyō, jyāṁ sāgaranī khārāśa bhalī - vahētī-vahētī…
| English Explanation |
|
In this Gujarati bhajan Kakaji is sharing the deep knowledge and truth with explaination relating to depth of devotion and surrender by giving illustration of a river merging with the ocean and loosing it's identity, but attains oneness.
Kakaji explains
The moving river after flowing, finally goes and merges into the sea.
Her existence is erased, as it changes her form from river to a sea.
Further Kakaji is describing the happiness of the river.
Every wave she bounces, in every drop she is filled with joy.
Being joyful merging into the waves, where the vastness of her heart gets expanded.
After mingling into the sea, she forgets about the pebbles and mud particles.
Where was the river originated, where through did it flow, she forgets everything after becoming intoxicated in the sea.
Breaking the shore, wherever the turbulence occurred she was off flowing.
But the important thing Kakaji says here,
Without the shore still the river stays into limit, when the severity of the sea was found.
Being loaded with salinity of the whole world, she herself became salty.
The salinity of the sea tasted where it got mingled.
In the similar way to be in oneness with the Almighty we shall have to be devoted, and keeping faith, surrender ourselves under the Almighty.
|