|
1988-09-03
1988-09-03
1988-09-03
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=12956
‘મા’ ને તો છે બાળ સહુ એકસરખા
‘મા’ ને તો છે બાળ સહુ એકસરખા
નાના-મોટાના ભેદ તો ના રાખ્યા
દેવા ટાણે તો, બને એ દાતા
હાથ તો છે, એના રે મોટા
યાદે-યાદે તો સદા યાદ કરતા
ભક્તો કાજે તો છે સદા ઊભા
છે જગની તો એ સદા નિયંતા
છે જગના ભાગ્યની એ ભાગ્યવિધાતા
રાત કે દિન તો એ કદી ન જોતાં
ભક્તો ભીડે પડતાં એ દોડી આવતા
કદી સૌમ્ય, તો કદી એ રૌદ્ર બનતાં
હૈયે પ્રેમનાં ઝરણાં તો રહે વહેતા
છે પાસે એની, ભંડારોના ભંડાર ભર્યા
બાળ કાજે તો રાખ્યા સદાય ખુલ્લા
આવ્યા પાસે જે, સહુને હૈયે આવકાર્યા
રહ્યા છે એ તો સહુની રાહ જોતાં
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
‘મા’ ને તો છે બાળ સહુ એકસરખા
નાના-મોટાના ભેદ તો ના રાખ્યા
દેવા ટાણે તો, બને એ દાતા
હાથ તો છે, એના રે મોટા
યાદે-યાદે તો સદા યાદ કરતા
ભક્તો કાજે તો છે સદા ઊભા
છે જગની તો એ સદા નિયંતા
છે જગના ભાગ્યની એ ભાગ્યવિધાતા
રાત કે દિન તો એ કદી ન જોતાં
ભક્તો ભીડે પડતાં એ દોડી આવતા
કદી સૌમ્ય, તો કદી એ રૌદ્ર બનતાં
હૈયે પ્રેમનાં ઝરણાં તો રહે વહેતા
છે પાસે એની, ભંડારોના ભંડાર ભર્યા
બાળ કાજે તો રાખ્યા સદાય ખુલ્લા
આવ્યા પાસે જે, સહુને હૈયે આવકાર્યા
રહ્યા છે એ તો સહુની રાહ જોતાં
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
‘mā' nē tō chē bāla sahu ēkasarakhā
nānā-mōṭānā bhēda tō nā rākhyā
dēvā ṭāṇē tō, banē ē dātā
hātha tō chē, ēnā rē mōṭā
yādē-yādē tō sadā yāda karatā
bhaktō kājē tō chē sadā ūbhā
chē jaganī tō ē sadā niyaṁtā
chē jaganā bhāgyanī ē bhāgyavidhātā
rāta kē dina tō ē kadī na jōtāṁ
bhaktō bhīḍē paḍatāṁ ē dōḍī āvatā
kadī saumya, tō kadī ē raudra banatāṁ
haiyē prēmanāṁ jharaṇāṁ tō rahē vahētā
chē pāsē ēnī, bhaṁḍārōnā bhaṁḍāra bharyā
bāla kājē tō rākhyā sadāya khullā
āvyā pāsē jē, sahunē haiyē āvakāryā
rahyā chē ē tō sahunī rāha jōtāṁ
| English Explanation |
|
In this Gujarati bhajan, Pujya Kakaji is saying…
To Divine Mother, all her children are equal, she has never differentiated.
At the time of giving, she has given with open arms. Such big are her hands.
Upon remembrance, she has always stood by her devotees.
She is the controller of this world, and she is the writer of the destiny of this world.
Without looking at day or night, she has come running for her devotees.
She has the treasures of the treasure, and for her children, she has always kept them all open.
Whoever came near to her, she has welcomed them all.
She is actually just waiting for everyone.
|
|