|
1988-10-14
1988-10-14
1988-10-14
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=13023
એકવાર તો જોયું રે, મેં મુખડું મારું તો મનદર્પણમાં
એકવાર તો જોયું રે, મેં મુખડું મારું તો મનદર્પણમાં
દેખાઈ મને, રેખાઓ વિકૃતિની મારી તો મારા મુખડામાં
રેખાઓ સદાએ રહી તો પડતી, સમજણ એની ના પડી
દેખાયું રૂપ તો જ્યાં સાચું, ફડક હૈયે તો ખૂબ પેઠી
અહમે ના જોવા દીધી, લોભ લાલચે તો દોડાદોડી કીધી
રેખાઓ વિકારોની, રહી ઉપસતી તો મારા મુખડામાં
સમજવા છતાં સમજણ ભાગી, કરાવી તો ફોગટ દોડાદોડી
ઊઠયો ચોંકી, થામી જોયું તો મુખડું રે મનદર્પણમાં
કોઈ તરકીબ કામ ના લાગી, દીધો હૈયે ઉત્પાત મચાવી
કરી લીધું નક્કી મનમાં, જાવું તો છે ‘મા’ ના ચરણમાં
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
એકવાર તો જોયું રે, મેં મુખડું મારું તો મનદર્પણમાં
દેખાઈ મને, રેખાઓ વિકૃતિની મારી તો મારા મુખડામાં
રેખાઓ સદાએ રહી તો પડતી, સમજણ એની ના પડી
દેખાયું રૂપ તો જ્યાં સાચું, ફડક હૈયે તો ખૂબ પેઠી
અહમે ના જોવા દીધી, લોભ લાલચે તો દોડાદોડી કીધી
રેખાઓ વિકારોની, રહી ઉપસતી તો મારા મુખડામાં
સમજવા છતાં સમજણ ભાગી, કરાવી તો ફોગટ દોડાદોડી
ઊઠયો ચોંકી, થામી જોયું તો મુખડું રે મનદર્પણમાં
કોઈ તરકીબ કામ ના લાગી, દીધો હૈયે ઉત્પાત મચાવી
કરી લીધું નક્કી મનમાં, જાવું તો છે ‘મા’ ના ચરણમાં
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
ēkavāra tō jōyuṁ rē, mēṁ mukhaḍuṁ māruṁ tō manadarpaṇamāṁ
dēkhāī manē, rēkhāō vikr̥tinī mārī tō mārā mukhaḍāmāṁ
rēkhāō sadāē rahī tō paḍatī, samajaṇa ēnī nā paḍī
dēkhāyuṁ rūpa tō jyāṁ sācuṁ, phaḍaka haiyē tō khūba pēṭhī
ahamē nā jōvā dīdhī, lōbha lālacē tō dōḍādōḍī kīdhī
rēkhāō vikārōnī, rahī upasatī tō mārā mukhaḍāmāṁ
samajavā chatāṁ samajaṇa bhāgī, karāvī tō phōgaṭa dōḍādōḍī
ūṭhayō cōṁkī, thāmī jōyuṁ tō mukhaḍuṁ rē manadarpaṇamāṁ
kōī tarakība kāma nā lāgī, dīdhō haiyē utpāta macāvī
karī līdhuṁ nakkī manamāṁ, jāvuṁ tō chē ‘mā' nā caraṇamāṁ
| English Explanation |
|
In this Gujarati bhajan, Pujya Kakaji is saying…
One time, I saw my face in the mirror of my soul and I saw the lines of distortion on my face.
These lines have always been forming but never noticed it.
When the true face was seen, it just sunk my heart.
The ego did not allow it to see and greed and temptations just made me run around.
The lines of distortion just kept cropping up on my face.
Even after understanding this, the wisdom did not last. I continued running around aimlessly.
In a shock, when I stopped and saw my face in the mirror of my soul, then no tactics came in handy. It just rocked my mind.
I decided firmly that I want to go only towards the feet of Divine Mother.
Kaka is explaining that we all are so involved in running around after our greed and desires which is abetted by our ego that we fail to see our true distorted self. Shockingly, when we happen to see our true character, then we try all sorts of tactics to shake away our weaknesses but fail to do so. Awareness and acceptance is the first step towards rectification. The process of rectification will eventually lead us to the divinity.
|