1989-05-17
1989-05-17
1989-05-17
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=13339
એક સરખા દિન જગમાં, કોઈના જાતા નથી
એક સરખા દિન જગમાં, કોઈના જાતા નથી
રહ્યો છે ચાલતો આ ક્રમ, જગમાં કદી બદલાયો નથી
સમુદ્રમાં પણ, સદા આવે ઓટ ને ભરતી
અનુભવે સહુ જીવનમાં, તો ચડતી ને પડતી
જનમી જગમાં માનવી, મૃત્યુ ભણી જાયે દોડી
સુખદુઃખની સમસ્યા રહી છે જગમાં તો ચાલતી
ખીણો ને પહાડની હસ્તી જગમાં સાથે રહી
જ્ઞાની અને અજ્ઞાનની હસ્તી જગમાં સાથે રહી
ચંદ્ર પૂનમ સુધી ખીલી, જાયે અમાસમાં સરી
કિરણો સૂર્યના એક સરખા, પૃથ્વી પર પથરાતા નથી
સહુ યત્નો કરતા રહે, નિજ પરિસ્થિતિમાં લાવવા બદલી
કરતા રહે સહુ યત્નો, કંઈક ગયા એમાં ગબડી
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
View Original |
|
એક સરખા દિન જગમાં, કોઈના જાતા નથી
રહ્યો છે ચાલતો આ ક્રમ, જગમાં કદી બદલાયો નથી
સમુદ્રમાં પણ, સદા આવે ઓટ ને ભરતી
અનુભવે સહુ જીવનમાં, તો ચડતી ને પડતી
જનમી જગમાં માનવી, મૃત્યુ ભણી જાયે દોડી
સુખદુઃખની સમસ્યા રહી છે જગમાં તો ચાલતી
ખીણો ને પહાડની હસ્તી જગમાં સાથે રહી
જ્ઞાની અને અજ્ઞાનની હસ્તી જગમાં સાથે રહી
ચંદ્ર પૂનમ સુધી ખીલી, જાયે અમાસમાં સરી
કિરણો સૂર્યના એક સરખા, પૃથ્વી પર પથરાતા નથી
સહુ યત્નો કરતા રહે, નિજ પરિસ્થિતિમાં લાવવા બદલી
કરતા રહે સહુ યત્નો, કંઈક ગયા એમાં ગબડી
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
ēka sarakhā dina jagamāṁ, kōīnā jātā nathī
rahyō chē cālatō ā krama, jagamāṁ kadī badalāyō nathī
samudramāṁ paṇa, sadā āvē ōṭa nē bharatī
anubhavē sahu jīvanamāṁ, tō caḍatī nē paḍatī
janamī jagamāṁ mānavī, mr̥tyu bhaṇī jāyē dōḍī
sukhaduḥkhanī samasyā rahī chē jagamāṁ tō cālatī
khīṇō nē pahāḍanī hastī jagamāṁ sāthē rahī
jñānī anē ajñānanī hastī jagamāṁ sāthē rahī
caṁdra pūnama sudhī khīlī, jāyē amāsamāṁ sarī
kiraṇō sūryanā ēka sarakhā, pr̥thvī para patharātā nathī
sahu yatnō karatā rahē, nija paristhitimāṁ lāvavā badalī
karatā rahē sahu yatnō, kaṁīka gayā ēmāṁ gabaḍī
English Explanation |
|
In this Gujarati bhajan, Pujya Kakaji is saying…
No two days are similar in anyone’s life.
This is the norm of the world that never changes.
Even in an ocean, there is always high tide and low tide.
Everyone experiences highs and lows in the world.
After taking birth, a man proceeds toward death.
The problems of happiness and sadness continue in life.
Valleys (lows) and mountains (highs) are evident in the world.
Scholars and ignorants survive together in the world.
The moon blooms till the full moon and slowly fades towards the half moon.
The sun's rays, that are spreading on the earth, are also not identical.
Everyone makes efforts to change their circumstances.
Many fail in their efforts.
Kaka is explaining about the duality of life in this bhajan. Just like the duality that is evident visually like mountains and valleys, high tide and low tide in an ocean, full moon and half moon, our life is also experiencing of highs and lows, happiness and sadness, birth and death and so on. Life is identified by the constant change in circumstances. Nothing lasts forever. Even life does not last forever, therefore, Kaka is urging us to experience every phase of life with mental equilibrium and balance.
|