| 
		 
                     
                    
                    
    
   
  
                    
    
           
                    
                 
                     1998-07-21
                     1998-07-21
                     1998-07-21
                      https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=15470
                     જીવીએ જીવન એવું, જીવન એને કેમ કરીને કહું, જીવન કેમ કરીને ગણું
                     જીવીએ જીવન એવું, જીવન એને કેમ કરીને કહું, જીવન કેમ કરીને ગણું
  ખોવાઈ ગયો ઉમંગ હૈયાનો તો જીવનની ગલીઓમાં, ના ત્યાં પ્હોંચી શકું
  જીવનનું હાસ્ય ગયું તો સૂકાઈ, જીવનમાં લૂખું હાસ્ય હું તો વેરું
  દુઃખદર્દ વિના દિવસ તો વીતે, હૈયું નિત્ય દુઃખદર્દથી તો ભરું
  છે હૈયાનું મંદિર તો સૂનું, એમાં તો કઈ પ્રેમ મૂર્તિને તો સ્થાપું
  માનવે માનવતા હૈયામાં તો સ્વાર્થ ગંધાય, કેમ કરી એમાં તો જીવી શકું
  ધડકને ધડકને રહ્યું છે હૈયું તો ધબકતું, એવી ધડકને શું જીવન ગણું
  આગળપાછળ રચે ઇતિહાસ તો હૈયું, હાથમાં ના આવ્યું તોય એનું પાનું
  સત્ય સત્કર્મોના નશામાં, પળ બે પળ જ્યાં રાચું, પળો બીજી જીવ તો લૂંટતું રહ્યું
  કુદરતમાંથી શ્વાસોની આપ-લે નિત્ય કરું, ના કાબૂ એના ઉપર તોય પામી શકું
                     https://www.youtube.com/watch?v=Wap-SKHQxlc
                     
                      Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
                     
            
                  
                  
                
                    
                   
                      
                   
                      
                          
                            
                              
                                                  
                                                       
    | 
        
                    
     | 
    View Original | 
    
    
         
         
      
  | 
   
   
                               
                               
                               
                                   
                                જીવીએ જીવન એવું, જીવન એને કેમ કરીને કહું, જીવન કેમ કરીને ગણું
  ખોવાઈ ગયો ઉમંગ હૈયાનો તો જીવનની ગલીઓમાં, ના ત્યાં પ્હોંચી શકું
  જીવનનું હાસ્ય ગયું તો સૂકાઈ, જીવનમાં લૂખું હાસ્ય હું તો વેરું
  દુઃખદર્દ વિના દિવસ તો વીતે, હૈયું નિત્ય દુઃખદર્દથી તો ભરું
  છે હૈયાનું  મંદિર તો સૂનું, એમાં તો કઈ  પ્રેમ મૂર્તિને તો સ્થાપું
  માનવે માનવતા હૈયામાં તો સ્વાર્થ ગંધાય, કેમ કરી એમાં તો જીવી શકું
  ધડકને ધડકને રહ્યું છે હૈયું તો ધબકતું, એવી ધડકને શું જીવન ગણું
  આગળપાછળ રચે ઇતિહાસ તો હૈયું, હાથમાં ના આવ્યું તોય એનું પાનું
  સત્ય સત્કર્મોના નશામાં, પળ બે પળ જ્યાં રાચું, પળો બીજી જીવ તો લૂંટતું રહ્યું
  કુદરતમાંથી શ્વાસોની આપ-લે નિત્ય કરું, ના કાબૂ એના ઉપર તોય પામી શકું
                               સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
                                        
                                    
                                                  
                                                   
                           
                               
                                   
                       
      
    jīvīē jīvana ēvuṁ, jīvana ēnē kēma karīnē kahuṁ, jīvana kēma karīnē gaṇuṁ
  khōvāī gayō umaṁga haiyānō tō jīvananī galīōmāṁ, nā tyāṁ phōṁcī śakuṁ
  jīvananuṁ hāsya gayuṁ tō sūkāī, jīvanamāṁ lūkhuṁ hāsya huṁ tō vēruṁ
  duḥkhadarda vinā divasa tō vītē, haiyuṁ nitya duḥkhadardathī tō bharuṁ
  chē haiyānuṁ maṁdira tō sūnuṁ, ēmāṁ tō kaī prēma mūrtinē tō sthāpuṁ
  mānavē mānavatā haiyāmāṁ tō svārtha gaṁdhāya, kēma karī ēmāṁ tō jīvī śakuṁ
  dhaḍakanē dhaḍakanē rahyuṁ chē haiyuṁ tō dhabakatuṁ, ēvī dhaḍakanē śuṁ jīvana gaṇuṁ
  āgalapāchala racē itihāsa tō haiyuṁ, hāthamāṁ nā āvyuṁ tōya ēnuṁ pānuṁ
  satya satkarmōnā naśāmāṁ, pala bē pala jyāṁ rācuṁ, palō bījī jīva tō lūṁṭatuṁ rahyuṁ
  kudaratamāṁthī śvāsōnī āpa-lē nitya karuṁ, nā kābū ēnā upara tōya pāmī śakuṁ
                                
                                
                               
                         
                          
                           
                    
                       
                        
                     |