|
1992-07-14
1992-07-14
1992-07-14
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=16021
જીવન તો, સહુ જીવતા ને જીવતા જાય છે (2)
જીવન તો, સહુ જીવતા ને જીવતા જાય છે (2)
જીવન તો જીવતા ને જીવતાં જાય છે, ફરિયાદ કરતા ને કરતા જાય છે
છે અસંતોષ તો સહુના હૈયે તો જલતાં, જલતા ને જલતા એમાં જાય છે
દુઃખે દુઃખે દુઃખી થાતાં દુઃખમાં તો, રડતાં ને રડતાં જાય છે
થાય ના સહન તો જીવનમાં, તોયે સહન કરતા ને કરતા જાય છે
મળવું છે તો જીવનમાં, મળી ના શકે એને, અન્યને તો મળતાં ને મળતાં જાય છે
પડે ચલાવી લેવું જીવનમાં તો ઘણું, ચલાવતાં ને ચલાવતાં જાય છે
નડે શરમ જીવનમાં તો કોઈની, શરમ ને શરમમાં, મરતાં ને મરતાં જાય છે
કરવું શું રહી અનિર્ણિત તો એમાં, રખડતાં ને રખડતાં જાય છે
પહોંચવું ને પહોંચવું છે તો પ્રભુ પાસે, બીજે પહોંચતા ને પહોંચતા જાય છે
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
જીવન તો, સહુ જીવતા ને જીવતા જાય છે (2)
જીવન તો જીવતા ને જીવતાં જાય છે, ફરિયાદ કરતા ને કરતા જાય છે
છે અસંતોષ તો સહુના હૈયે તો જલતાં, જલતા ને જલતા એમાં જાય છે
દુઃખે દુઃખે દુઃખી થાતાં દુઃખમાં તો, રડતાં ને રડતાં જાય છે
થાય ના સહન તો જીવનમાં, તોયે સહન કરતા ને કરતા જાય છે
મળવું છે તો જીવનમાં, મળી ના શકે એને, અન્યને તો મળતાં ને મળતાં જાય છે
પડે ચલાવી લેવું જીવનમાં તો ઘણું, ચલાવતાં ને ચલાવતાં જાય છે
નડે શરમ જીવનમાં તો કોઈની, શરમ ને શરમમાં, મરતાં ને મરતાં જાય છે
કરવું શું રહી અનિર્ણિત તો એમાં, રખડતાં ને રખડતાં જાય છે
પહોંચવું ને પહોંચવું છે તો પ્રભુ પાસે, બીજે પહોંચતા ને પહોંચતા જાય છે
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
jīvana tō, sahu jīvatā nē jīvatā jāya chē (2)
jīvana tō jīvatā nē jīvatāṁ jāya chē, phariyāda karatā nē karatā jāya chē
chē asaṁtōṣa tō sahunā haiyē tō jalatāṁ, jalatā nē jalatā ēmāṁ jāya chē
duḥkhē duḥkhē duḥkhī thātāṁ duḥkhamāṁ tō, raḍatāṁ nē raḍatāṁ jāya chē
thāya nā sahana tō jīvanamāṁ, tōyē sahana karatā nē karatā jāya chē
malavuṁ chē tō jīvanamāṁ, malī nā śakē ēnē, anyanē tō malatāṁ nē malatāṁ jāya chē
paḍē calāvī lēvuṁ jīvanamāṁ tō ghaṇuṁ, calāvatāṁ nē calāvatāṁ jāya chē
naḍē śarama jīvanamāṁ tō kōīnī, śarama nē śaramamāṁ, maratāṁ nē maratāṁ jāya chē
karavuṁ śuṁ rahī anirṇita tō ēmāṁ, rakhaḍatāṁ nē rakhaḍatāṁ jāya chē
pahōṁcavuṁ nē pahōṁcavuṁ chē tō prabhu pāsē, bījē pahōṁcatā nē pahōṁcatā jāya chē
| English Explanation: |
|
Everyone is living their life, everyone is living their life.
They are living their life and are always complaining in life.
Everyone’s heart is burning with dissatisfaction, they keep on simmering in that.
By becoming unhappy in their grief, they keep on crying and crying.
They are unable to bear it in life, yet they keep on tolerating and tolerating.
The one they want to meet in life, they are unable to meet, instead they meet others in life.
They have to compromise a lot in life, they keep on compromising and compromising.
Some feel ashamed in life and that becomes a barrier; in their shame they keep on dying and dying.
What they want to do in life, they remain indecisive and keep on wasting their life.
All have to reach to God, but instead they reach somewhere else.
|