|
1985-04-15
1985-04-15
1985-04-15
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=1621
દઈને પ્રકાશ જગને સ્વયં એ જલતો રહ્યો
દઈને પ્રકાશ જગને સ્વયં એ જલતો રહ્યો
સૂર્યે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
દઈને છાંયડો જગને, સહન કરી રહ્યા તાપને
વૃક્ષે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
સહન કરી પથ્થરોના ઘા, દીધા મીઠાં ફળ જગને
વૃક્ષે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
વાવ્યો દાણો એક, પાછા દીધા કરી અનેક
ધરતીએ ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
પૂજાતા મૂર્તિના પથ્થરે, કંઈક ઘા સહન કર્યા સલાટના
પથ્થરે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
થઈને રાખ, કાષ્ઠે દીધી ગરમી આ જગને
કાષ્ઠે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
ડહોળ્યાં પાણી સરોવરનાં, દીધાં મીઠાં જળ જગને
સરોવરે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
રાખી ભૂખ્યા બાળ પોતાના, દીધાં મીઠાં દૂધ માનવને
ગાયે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
પામીને માનવ ફરિયાદ સદા કરતો રહ્યો
આ ફરિયાદની ફરિયાદ, પ્રભુએ માનવને કરી નથી
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
દઈને પ્રકાશ જગને સ્વયં એ જલતો રહ્યો
સૂર્યે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
દઈને છાંયડો જગને, સહન કરી રહ્યા તાપને
વૃક્ષે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
સહન કરી પથ્થરોના ઘા, દીધા મીઠાં ફળ જગને
વૃક્ષે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
વાવ્યો દાણો એક, પાછા દીધા કરી અનેક
ધરતીએ ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
પૂજાતા મૂર્તિના પથ્થરે, કંઈક ઘા સહન કર્યા સલાટના
પથ્થરે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
થઈને રાખ, કાષ્ઠે દીધી ગરમી આ જગને
કાષ્ઠે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
ડહોળ્યાં પાણી સરોવરનાં, દીધાં મીઠાં જળ જગને
સરોવરે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
રાખી ભૂખ્યા બાળ પોતાના, દીધાં મીઠાં દૂધ માનવને
ગાયે ફરિયાદ કદી એની કરી નથી
પામીને માનવ ફરિયાદ સદા કરતો રહ્યો
આ ફરિયાદની ફરિયાદ, પ્રભુએ માનવને કરી નથી
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
daīnē prakāśa jaganē svayaṁ ē jalatō rahyō
sūryē phariyāda kadī ēnī karī nathī
daīnē chāṁyaḍō jaganē, sahana karī rahyā tāpanē
vr̥kṣē phariyāda kadī ēnī karī nathī
sahana karī paththarōnā ghā, dīdhā mīṭhāṁ phala jaganē
vr̥kṣē phariyāda kadī ēnī karī nathī
vāvyō dāṇō ēka, pāchā dīdhā karī anēka
dharatīē phariyāda kadī ēnī karī nathī
pūjātā mūrtinā paththarē, kaṁīka ghā sahana karyā salāṭanā
paththarē phariyāda kadī ēnī karī nathī
thaīnē rākha, kāṣṭhē dīdhī garamī ā jaganē
kāṣṭhē phariyāda kadī ēnī karī nathī
ḍahōlyāṁ pāṇī sarōvaranāṁ, dīdhāṁ mīṭhāṁ jala jaganē
sarōvarē phariyāda kadī ēnī karī nathī
rākhī bhūkhyā bāla pōtānā, dīdhāṁ mīṭhāṁ dūdha mānavanē
gāyē phariyāda kadī ēnī karī nathī
pāmīnē mānava phariyāda sadā karatō rahyō
ā phariyādanī phariyāda, prabhuē mānavanē karī nathī
| English Explanation |
|
Here Kaka explains the ability and generosity of nature to give without complaint.
Burning from within to give light to others, but the Sun has never complained about it.
Bearing the sun’s heat and giving shade to others, also giving all their fruits to others, but those trees have never complained about it.
The idol of God we worship in the temple is made with the stone that was chiseled to get that from, but it never complained about it.
Despite the mud it carries, still manages to share cold and sweet water, that river does not complain about it.
Keeps her young one's hungry sometimes, but still gives us her milk; those cows have never complained about it.
But despite only receiving from nature, humans complain to God all the time, but God has never complained about their complaints.
|
|