|
Hymn No. 4306 | Date: 03-Nov-1992
આંખડી તારી રે વિશ્વભરને જોતી, તારા વિશ્વમાં રે પ્રભુ, તેં શું શું જોયું
āṁkhaḍī tārī rē viśvabharanē jōtī, tārā viśvamāṁ rē prabhu, tēṁ śuṁ śuṁ jōyuṁ
પ્રકૃતિ, લીલા (Nature, Gods play)
1992-11-03
1992-11-03
1992-11-03
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=16293
આંખડી તારી રે વિશ્વભરને જોતી, તારા વિશ્વમાં રે પ્રભુ, તેં શું શું જોયું
આંખડી તારી રે વિશ્વભરને જોતી, તારા વિશ્વમાં રે પ્રભુ, તેં શું શું જોયું
જોયું તેં જે જે તારા વિશ્વમાં રે પ્રભુ, હૈયું તારું એમાં તો શું ઠર્યું
રહી નથી શક્યા હળીમળી એક બીજા, રહી સહુમાં રે પ્રભુ, આવુ તેં શાને કર્યું
નરમાશભર્યા દિલને રે જગમાં, ઠોકર મારી મારી, કઠોર શાને તેં કર્યું
રચી સૃષ્ટિ જ્યાં તેં સંકલ્પથી, પ્રભુ સુધારવા એને, કરવા સંકલ્પ કેમ વિસાર્યું
કર્મોથી બાંધ્યું તેં જગતને, એની ગૂંથણીમાં શું તારે ભી મજબૂર બનવું પડયું
તારી ક્ષણ ક્ષણની રાહમાં જાયે વીતી યુગો, ધરતી પર પડશે ધ્યાનમાં તારે એ લેવું
માગીએ અમે પાસે તો તારી, જોવડાવતી ના રાહ તારા ક્ષણની, પડશે ધ્યાનમાં આ રાખવું
વિલંબ ના કરતા હવે રે પ્રભુ, નહીંતર તમારેને તમારે પડશે જગમાં આવવું
કહેવું હતું જીવનમાં તો જે પ્રભુ, કહેતાં રહ્યાં અમે, કહેવા જેવું અમે તો કહી દીધું
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
આંખડી તારી રે વિશ્વભરને જોતી, તારા વિશ્વમાં રે પ્રભુ, તેં શું શું જોયું
જોયું તેં જે જે તારા વિશ્વમાં રે પ્રભુ, હૈયું તારું એમાં તો શું ઠર્યું
રહી નથી શક્યા હળીમળી એક બીજા, રહી સહુમાં રે પ્રભુ, આવુ તેં શાને કર્યું
નરમાશભર્યા દિલને રે જગમાં, ઠોકર મારી મારી, કઠોર શાને તેં કર્યું
રચી સૃષ્ટિ જ્યાં તેં સંકલ્પથી, પ્રભુ સુધારવા એને, કરવા સંકલ્પ કેમ વિસાર્યું
કર્મોથી બાંધ્યું તેં જગતને, એની ગૂંથણીમાં શું તારે ભી મજબૂર બનવું પડયું
તારી ક્ષણ ક્ષણની રાહમાં જાયે વીતી યુગો, ધરતી પર પડશે ધ્યાનમાં તારે એ લેવું
માગીએ અમે પાસે તો તારી, જોવડાવતી ના રાહ તારા ક્ષણની, પડશે ધ્યાનમાં આ રાખવું
વિલંબ ના કરતા હવે રે પ્રભુ, નહીંતર તમારેને તમારે પડશે જગમાં આવવું
કહેવું હતું જીવનમાં તો જે પ્રભુ, કહેતાં રહ્યાં અમે, કહેવા જેવું અમે તો કહી દીધું
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
āṁkhaḍī tārī rē viśvabharanē jōtī, tārā viśvamāṁ rē prabhu, tēṁ śuṁ śuṁ jōyuṁ
jōyuṁ tēṁ jē jē tārā viśvamāṁ rē prabhu, haiyuṁ tāruṁ ēmāṁ tō śuṁ ṭharyuṁ
rahī nathī śakyā halīmalī ēka bījā, rahī sahumāṁ rē prabhu, āvu tēṁ śānē karyuṁ
naramāśabharyā dilanē rē jagamāṁ, ṭhōkara mārī mārī, kaṭhōra śānē tēṁ karyuṁ
racī sr̥ṣṭi jyāṁ tēṁ saṁkalpathī, prabhu sudhāravā ēnē, karavā saṁkalpa kēma visāryuṁ
karmōthī bāṁdhyuṁ tēṁ jagatanē, ēnī gūṁthaṇīmāṁ śuṁ tārē bhī majabūra banavuṁ paḍayuṁ
tārī kṣaṇa kṣaṇanī rāhamāṁ jāyē vītī yugō, dharatī para paḍaśē dhyānamāṁ tārē ē lēvuṁ
māgīē amē pāsē tō tārī, jōvaḍāvatī nā rāha tārā kṣaṇanī, paḍaśē dhyānamāṁ ā rākhavuṁ
vilaṁba nā karatā havē rē prabhu, nahīṁtara tamārēnē tamārē paḍaśē jagamāṁ āvavuṁ
kahēvuṁ hatuṁ jīvanamāṁ tō jē prabhu, kahētāṁ rahyāṁ amē, kahēvā jēvuṁ amē tō kahī dīdhuṁ
|