|
1985-10-23
1985-10-23
1985-10-23
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=1733
કૂવાની પાળનો પત્થર, પ્રેમથી દોરનો ઘા સહેતો જાય
કૂવાની પાળનો પત્થર, પ્રેમથી દોરનો ઘા સહેતો જાય
હૈયે પડે ઘા ઊંડા, એની યાદ સદા સમાવતો જાય
હૈયે ઝીલ્યા ઘા એવા, કદીયે ભૂંસ્યા ના ભૂંસાય
પવન-પાણી ઝીલી સદા, યાદ એની તાજી વરતાય
દરિયાની રેતી ઘા ઝીલે ઘણા ઊંડા, હૈયે બહુ સચવાય
દરિયાની ભરતી આવતાં, ઘા એના જલદી-જલદી ભરાય
હૈયાના ઘા રુઝાતાં, એનું હૈયુ એવું ને એવું દેખાય
ઘા પડે એમાં ઘણા, ઘા કદી ટકી ન જાય
માનવ હૈયું છે રેતી જેવું, પ્રભુની યાદ આવે ને જાય
મોહની ભરતી ચડે એવી, એની યાદ ભૂંસી જાય
માનવનું હૈયું પત્થરથી પણ ગયું, પત્થર પણ ચડી જાય
પ્રભુના ઘા પડે એમાં ઘણા, તોય મોહ એને તાણી જાય
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
કૂવાની પાળનો પત્થર, પ્રેમથી દોરનો ઘા સહેતો જાય
હૈયે પડે ઘા ઊંડા, એની યાદ સદા સમાવતો જાય
હૈયે ઝીલ્યા ઘા એવા, કદીયે ભૂંસ્યા ના ભૂંસાય
પવન-પાણી ઝીલી સદા, યાદ એની તાજી વરતાય
દરિયાની રેતી ઘા ઝીલે ઘણા ઊંડા, હૈયે બહુ સચવાય
દરિયાની ભરતી આવતાં, ઘા એના જલદી-જલદી ભરાય
હૈયાના ઘા રુઝાતાં, એનું હૈયુ એવું ને એવું દેખાય
ઘા પડે એમાં ઘણા, ઘા કદી ટકી ન જાય
માનવ હૈયું છે રેતી જેવું, પ્રભુની યાદ આવે ને જાય
મોહની ભરતી ચડે એવી, એની યાદ ભૂંસી જાય
માનવનું હૈયું પત્થરથી પણ ગયું, પત્થર પણ ચડી જાય
પ્રભુના ઘા પડે એમાં ઘણા, તોય મોહ એને તાણી જાય
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
kūvānī pālanō patthara, prēmathī dōranō ghā sahētō jāya
haiyē paḍē ghā ūṁḍā, ēnī yāda sadā samāvatō jāya
haiyē jhīlyā ghā ēvā, kadīyē bhūṁsyā nā bhūṁsāya
pavana-pāṇī jhīlī sadā, yāda ēnī tājī varatāya
dariyānī rētī ghā jhīlē ghaṇā ūṁḍā, haiyē bahu sacavāya
dariyānī bharatī āvatāṁ, ghā ēnā jaladī-jaladī bharāya
haiyānā ghā rujhātāṁ, ēnuṁ haiyu ēvuṁ nē ēvuṁ dēkhāya
ghā paḍē ēmāṁ ghaṇā, ghā kadī ṭakī na jāya
mānava haiyuṁ chē rētī jēvuṁ, prabhunī yāda āvē nē jāya
mōhanī bharatī caḍē ēvī, ēnī yāda bhūṁsī jāya
mānavanuṁ haiyuṁ pattharathī paṇa gayuṁ, patthara paṇa caḍī jāya
prabhunā ghā paḍē ēmāṁ ghaṇā, tōya mōha ēnē tāṇī jāya
| English Explanation |
|
Shri Satguru Devendraji Ghia known as Kakaji by his ardent followers mentions about the deep wounds inflicted in ones heart. The love for God makes him forget it-
The walls of a well, lovingly it bears the wounds inflicted by the rope
The heart has deep wounds, it’s memory keeps it ever
My heart has suffered such wounds, which can never be erased
I have tolerated air and water, it’s memory is ever fresh
The sand on the shore takes deeper wounds, but the heart is taken care of
When there is high tide, it’s wounds are healed quickly
When the wounds of the heart are healed, the heart looks all the same
Many wounds are inflicted then, the wounds don’t last forever
A man’s heart is like sand, God’s memory comes and goes
The tide of love is so high, it’s memory is erased
Man’s heart is worse than a stone, a stone can be erected
The wounds of God are many in it, yet the love sails it through.
|