|
1986-05-07
1986-05-07
1986-05-07
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=1937
માયાની સંગે-સંગે, મનડું મારું મેલું થાતું ગયું
માયાની સંગે-સંગે, મનડું મારું મેલું થાતું ગયું
માયાના રંગે-રંગે, મનડું મારું બહુ રંગાતું રહ્યું
એમાંથી છૂટવા કર્યા પ્રયત્નો, વધુ-વધુ ગૂંથાતું રહ્યું
મીઠા એના ઘામાં, મારના ઘા, ઘા વિસરતો ગયો
મારી હાલત પર બેધ્યાન રહી, હું તો ઘસડાતો રહ્યો
આવ્યો જ્યારે મારા ભાનમાં, ક્યાંનો ક્યાં હું પહોંચી ગયો
આંખ ખૂલી મારી જ્યારે, સમય ઘણો વીતી ગયો
હૈયે પસ્તાવો ખૂબ જાગ્યો, રસ્તો મોડો-મોડો મળી ગયો
માયાપતિને શરણે જઈને, અસ્તિત્વ મારું ભૂલી ગયો
કરુણાસાગરે કરુણા કરી, હાથ મારો ગ્રહી લીધો
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
માયાની સંગે-સંગે, મનડું મારું મેલું થાતું ગયું
માયાના રંગે-રંગે, મનડું મારું બહુ રંગાતું રહ્યું
એમાંથી છૂટવા કર્યા પ્રયત્નો, વધુ-વધુ ગૂંથાતું રહ્યું
મીઠા એના ઘામાં, મારના ઘા, ઘા વિસરતો ગયો
મારી હાલત પર બેધ્યાન રહી, હું તો ઘસડાતો રહ્યો
આવ્યો જ્યારે મારા ભાનમાં, ક્યાંનો ક્યાં હું પહોંચી ગયો
આંખ ખૂલી મારી જ્યારે, સમય ઘણો વીતી ગયો
હૈયે પસ્તાવો ખૂબ જાગ્યો, રસ્તો મોડો-મોડો મળી ગયો
માયાપતિને શરણે જઈને, અસ્તિત્વ મારું ભૂલી ગયો
કરુણાસાગરે કરુણા કરી, હાથ મારો ગ્રહી લીધો
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
māyānī saṁgē-saṁgē, manaḍuṁ māruṁ mēluṁ thātuṁ gayuṁ
māyānā raṁgē-raṁgē, manaḍuṁ māruṁ bahu raṁgātuṁ rahyuṁ
ēmāṁthī chūṭavā karyā prayatnō, vadhu-vadhu gūṁthātuṁ rahyuṁ
mīṭhā ēnā ghāmāṁ, māranā ghā, ghā visaratō gayō
mārī hālata para bēdhyāna rahī, huṁ tō ghasaḍātō rahyō
āvyō jyārē mārā bhānamāṁ, kyāṁnō kyāṁ huṁ pahōṁcī gayō
āṁkha khūlī mārī jyārē, samaya ghaṇō vītī gayō
haiyē pastāvō khūba jāgyō, rastō mōḍō-mōḍō malī gayō
māyāpatinē śaraṇē jaīnē, astitva māruṁ bhūlī gayō
karuṇāsāgarē karuṇā karī, hātha mārō grahī līdhō
| English Explanation |
|
In this Gujarati Bhajan our beloved master Sadguru Shri Devendra Ghiaji famously known as Kakaji is throwing light on the path of Self-realization.
Kakaji here is elaborating on the influences of Illusions on the mind & soul.
Being together with illusions my mind went on being dirty.
As illusions are attractive and colourful, my mind too got coloured in it.
Attempts to come out of it became all the more complicated.
Illusions strike sweetly, I forgot my wound & pain
Being unaware of my condition, I kept slipping.
When I came in consciousness, I realised from where to where have I reached.
When my eyes opened I realised a lot of time had passed by.
My heart woke up being remorseful; searching the road I found it too late.
Surrendering to the Lord of Illusions, I forgot my existence.
Here he is being thankful to the Lord by saying
The one who is the ocean of compassion, took hold of my hand in compassion.
|