|
1988-09-15
1988-09-15
1988-09-15
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=12977
હે જીવ, તું ભાનમાં નથી, તું હોંશમાં નથી
હે જીવ, તું ભાનમાં નથી, તું હોંશમાં નથી
સંભાળ તારાં પગલાં, પડવામાં કોઈ વાર નથી
માયાના ઘૂંટ ખૂબ પીધા, મંઝિલ તને યાદ નથી - સંભાળ...
જનમી જગમાં આવ્યા, પ્રભુનાં દ્વાર ગોતવા
ઘૂંટ માયાના ખૂબ પીધા, સમય રહ્યા એમ વીત્યા
વિદાયની વેળા આવી, મંઝિલની તો દરકાર નથી - તું ભાનમાં...
કેફ તો રહ્યા ચડતા, દ્વાર પ્રભુનાં ના મળતાં
દ્વાર દુઃખનાં રહ્યાં ખૂલતાં, ના કેફ તોય ઊતર્યા - તું ભાનમાં...
જીવનનાં મૂલ્ય ઝાઝાં, પણ હોંશનાં છે ફાંફાં
મંઝિલનાં નથી ઠેકાણાં, તેનું તો ભાન નથી - તું ભાનમાં...
પડતાં રહ્યાં પગલાં, રસ્તા એને સમજી લીધા
પણ મંઝિલે ના પહોંચ્યા, તેનું તોય ભાન નથી - તું ભાનમાં...
રસ્તે-રસ્તે તો રહ્યા, મૂલ્યો જીવનનાં લૂંટાતાં
પ્રભુકૃપા વિના હવે તો, તારો કોઈ ઉદ્ધાર નથી - તું ભાનમાં...
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
હે જીવ, તું ભાનમાં નથી, તું હોંશમાં નથી
સંભાળ તારાં પગલાં, પડવામાં કોઈ વાર નથી
માયાના ઘૂંટ ખૂબ પીધા, મંઝિલ તને યાદ નથી - સંભાળ...
જનમી જગમાં આવ્યા, પ્રભુનાં દ્વાર ગોતવા
ઘૂંટ માયાના ખૂબ પીધા, સમય રહ્યા એમ વીત્યા
વિદાયની વેળા આવી, મંઝિલની તો દરકાર નથી - તું ભાનમાં...
કેફ તો રહ્યા ચડતા, દ્વાર પ્રભુનાં ના મળતાં
દ્વાર દુઃખનાં રહ્યાં ખૂલતાં, ના કેફ તોય ઊતર્યા - તું ભાનમાં...
જીવનનાં મૂલ્ય ઝાઝાં, પણ હોંશનાં છે ફાંફાં
મંઝિલનાં નથી ઠેકાણાં, તેનું તો ભાન નથી - તું ભાનમાં...
પડતાં રહ્યાં પગલાં, રસ્તા એને સમજી લીધા
પણ મંઝિલે ના પહોંચ્યા, તેનું તોય ભાન નથી - તું ભાનમાં...
રસ્તે-રસ્તે તો રહ્યા, મૂલ્યો જીવનનાં લૂંટાતાં
પ્રભુકૃપા વિના હવે તો, તારો કોઈ ઉદ્ધાર નથી - તું ભાનમાં...
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
hē jīva, tuṁ bhānamāṁ nathī, tuṁ hōṁśamāṁ nathī
saṁbhāla tārāṁ pagalāṁ, paḍavāmāṁ kōī vāra nathī
māyānā ghūṁṭa khūba pīdhā, maṁjhila tanē yāda nathī - saṁbhāla...
janamī jagamāṁ āvyā, prabhunāṁ dvāra gōtavā
ghūṁṭa māyānā khūba pīdhā, samaya rahyā ēma vītyā
vidāyanī vēlā āvī, maṁjhilanī tō darakāra nathī - tuṁ bhānamāṁ...
kēpha tō rahyā caḍatā, dvāra prabhunāṁ nā malatāṁ
dvāra duḥkhanāṁ rahyāṁ khūlatāṁ, nā kēpha tōya ūtaryā - tuṁ bhānamāṁ...
jīvananāṁ mūlya jhājhāṁ, paṇa hōṁśanāṁ chē phāṁphāṁ
maṁjhilanāṁ nathī ṭhēkāṇāṁ, tēnuṁ tō bhāna nathī - tuṁ bhānamāṁ...
paḍatāṁ rahyāṁ pagalāṁ, rastā ēnē samajī līdhā
paṇa maṁjhilē nā pahōṁcyā, tēnuṁ tōya bhāna nathī - tuṁ bhānamāṁ...
rastē-rastē tō rahyā, mūlyō jīvananāṁ lūṁṭātāṁ
prabhukr̥pā vinā havē tō, tārō kōī uddhāra nathī - tuṁ bhānamāṁ...
| English Explanation |
|
In this Gujarati Bhajan, Pujya Kakaji is saying…
Hey, being, you are not in consciousness, you are not in your senses.
Please watch over your steps, you will fall anytime.
You have drank so many, drinks of illusion, that you do not remember your ultimate goal.
After taking birth, you have come into this world to reach to the doors of the Divine.
You have only drank the drinks of illusion and have wasted the time.
The time of departure has come, still there is no regard for the ultimate goal.
The arrogance has risen, and the doors to the Divine has still not opened.
The doors to suffering have kept opening, still the arrogance has not died.
The value of life is there, but there is a lack of understanding.
There is no clue about the ultimate goal and no awareness as well.
The steps are taken in all directions, thinking of it as the correct path.
Still, the destination is not reached, and the awareness is also not there.
Every which way the values of life are getting robbed.
Now, without the grace of God, there is no salvation for you.
Kaka is explaining that despite taking birth as a human with a mind that resonates and a body that is amazing, we are not able to identify the actual purpose of life and actual values in life. We are so involved and attached to the illusion that we are all blind to the actual fact of life. And in the process, we have become so arrogant that the real values of our life have disintegrated. Kaka is explaining that we are at that level downhill where nothing else but the grace of God, can only save us and make us reach our destination.
|