વૃંદાવન લાગે મને વહાલું, રાસરમણ કાનાને કાજ
એની ધૂળ લાગે મને વહાલી, ગોપીઓનાં પગલાંને કાજ
અયોધ્યા લાગે મને વહાલું, સીતાપતિ રઘુનંદનને કાજ
એની ધૂળ લાગે મને વહાલી, સતીનાં પગલાંને કાજ
કલકત્તા લાગે મને વહાલું, માતા કાળિકાને કાજ
એની ધૂળ લાગે મને વહાલી, રામકૃષ્ણનાં પગલાંને કાજ
તાંતણિયો ધરો લાગે મને વહાલો, માતા ખોડિયારને કાજ
એનાં નીર લાગે મને વહાલાં, એની સ્મૃતિ અપાવે આજ
ચોટીલાનો ડુંગર લાગે મને વહાલો, માતા ચામુંડાને કાજ
એની ધૂળ લાગે મને વહાલી, એની અપાવે યાદ
વીરપુર ધામ લાગે મને વહાલું, જલારામ બાપાને કાજ
એની ધૂળ લાગે મને વહાલી, એની અપાવે યાદ
ગિરનાર લાગે મને વહાલો, દત્ત ભગવાનને કાજ
એની ધૂળ લાગે મને વહાલી, વસે જતિ જોગીઓની સાથ
ડીસા ગામ લાગે મને વહાલું, માતા સિધ્ધાંબિકાને કાજ
ત્યાં વસે મારી માતા, બની આશાપુરી સાક્ષાત્
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)