|
Hymn No. 431 | Date: 09-Apr-1986
પોકાર કર્યો `મા' તને મેં ઘડી-ઘડી, તોય દોડી તું આવી નહીં
pōkāra karyō `mā' tanē mēṁ ghaḍī-ghaḍī, tōya dōḍī tuṁ āvī nahīṁ
મા, ભગવાન (Almighty Mother, God)
1986-04-09
1986-04-09
1986-04-09
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=1920
પોકાર કર્યો `મા' તને મેં ઘડી-ઘડી, તોય દોડી તું આવી નહીં
પોકાર કર્યો `મા' તને મેં ઘડી-ઘડી, તોય દોડી તું આવી નહીં
વિધાતા કંટક ઝીલ્યા ઘણા, પણ તારી કૃપાનાં ફૂલ વરસ્યાં નહીં
શ્વાસોશ્વાસ મુશ્કેલ બન્યા, સ્મશાનની ઘડી મારી ગણાઈ રહી
સહાય મળશે હવે જો તારી, ઉપયોગ એનો તો રહેશે નહીં
ચિંતા કરાવી, કરાવી અંતે હૈયામાં તો એની રાખ બની
હવે સહાય કરવા દોડી આવી, મશ્કરી મારી કરતી નહીં
પોકાર કરી-કરી થાક્યો હું તો, તોય તું તો દોડી આવી નહીં
દર્દે જોર કર્યું ત્યારે દવા દીધી નહીં, હવે દવા માડી દેતી નહીં
અસહાય બની માડી ઘૂમ્યો ઘણો, સહારો તારો તો મળ્યો નહીં
અસહાય હાલત સહી લીધી, હવે મદદ તું તો કરતી નહીં
હર હાલતમાં પસાર થયો, તું તો મને સદા નીરખી રહી
જરૂરિયાત પડી હતી જ્યારે ઘણી, ત્યારે તું તો આવી નહીં
હર પોકારમાં મારી માડી, આશ સદા વણાતી રહી
માયાનું તારું એ રૂપ સમજાયું નહીં, તું મુજથી દૂર રહીં
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
પોકાર કર્યો `મા' તને મેં ઘડી-ઘડી, તોય દોડી તું આવી નહીં
વિધાતા કંટક ઝીલ્યા ઘણા, પણ તારી કૃપાનાં ફૂલ વરસ્યાં નહીં
શ્વાસોશ્વાસ મુશ્કેલ બન્યા, સ્મશાનની ઘડી મારી ગણાઈ રહી
સહાય મળશે હવે જો તારી, ઉપયોગ એનો તો રહેશે નહીં
ચિંતા કરાવી, કરાવી અંતે હૈયામાં તો એની રાખ બની
હવે સહાય કરવા દોડી આવી, મશ્કરી મારી કરતી નહીં
પોકાર કરી-કરી થાક્યો હું તો, તોય તું તો દોડી આવી નહીં
દર્દે જોર કર્યું ત્યારે દવા દીધી નહીં, હવે દવા માડી દેતી નહીં
અસહાય બની માડી ઘૂમ્યો ઘણો, સહારો તારો તો મળ્યો નહીં
અસહાય હાલત સહી લીધી, હવે મદદ તું તો કરતી નહીં
હર હાલતમાં પસાર થયો, તું તો મને સદા નીરખી રહી
જરૂરિયાત પડી હતી જ્યારે ઘણી, ત્યારે તું તો આવી નહીં
હર પોકારમાં મારી માડી, આશ સદા વણાતી રહી
માયાનું તારું એ રૂપ સમજાયું નહીં, તું મુજથી દૂર રહીં
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
pōkāra karyō `mā' tanē mēṁ ghaḍī-ghaḍī, tōya dōḍī tuṁ āvī nahīṁ
vidhātā kaṁṭaka jhīlyā ghaṇā, paṇa tārī kr̥pānāṁ phūla varasyāṁ nahīṁ
śvāsōśvāsa muśkēla banyā, smaśānanī ghaḍī mārī gaṇāī rahī
sahāya malaśē havē jō tārī, upayōga ēnō tō rahēśē nahīṁ
ciṁtā karāvī, karāvī aṁtē haiyāmāṁ tō ēnī rākha banī
havē sahāya karavā dōḍī āvī, maśkarī mārī karatī nahīṁ
pōkāra karī-karī thākyō huṁ tō, tōya tuṁ tō dōḍī āvī nahīṁ
dardē jōra karyuṁ tyārē davā dīdhī nahīṁ, havē davā māḍī dētī nahīṁ
asahāya banī māḍī ghūmyō ghaṇō, sahārō tārō tō malyō nahīṁ
asahāya hālata sahī līdhī, havē madada tuṁ tō karatī nahīṁ
hara hālatamāṁ pasāra thayō, tuṁ tō manē sadā nīrakhī rahī
jarūriyāta paḍī hatī jyārē ghaṇī, tyārē tuṁ tō āvī nahīṁ
hara pōkāramāṁ mārī māḍī, āśa sadā vaṇātī rahī
māyānuṁ tāruṁ ē rūpa samajāyuṁ nahīṁ, tuṁ mujathī dūra rahīṁ
| English Explanation |
|
In this Gujarati Bhajan Shri Devendra Ghia ji our beloved (Kakaji) is an ardent devotee of MAÃ a Divine Mother. In this hymn he seems to be complaining to the Divine Mother as a child who is annoyed with his mother.
I shouted again & again O'Mother but you didn't come running.
Destiny gave many thorns in my fate but you did not shower the grace of flowers.
Taking every single breath was difficult; the time of cremation was counting down.
Even If I get your help now it won't be of any use to me.
After being worried and worried in the end, it became ashes in my heart.
Now you rushed to help me, do not joke with me.
I got tired shouting, but you did not help me.
When my pain was worse, you didn't give me medicines now you don't give me medicines either.
I became helpless and wandered around a lot O'Mother, but I didn't get your support.
I beard being helpless, now you don't help me.
Every situation I went on passing by but you always kept staring at me.
When I needed you the most you didn't turn up.
In every call O'My Mother my hope was woven
Your illusionary face is still not understood by me Why did you stay far away from me ?
|