|
Hymn No. 451 | Date: 26-May-1986
હૈયાનું આંગણું કર્યું સાફ, તોય વસવા ખચકાઈ રહી
haiyānuṁ āṁgaṇuṁ karyuṁ sāpha, tōya vasavā khacakāī rahī
મા, ભગવાન (Almighty Mother, God)
1986-05-26
1986-05-26
1986-05-26
https://www.kakabhajans.org/bhajan/default.aspx?id=1940
હૈયાનું આંગણું કર્યું સાફ, તોય વસવા ખચકાઈ રહી
હૈયાનું આંગણું કર્યું સાફ, તોય વસવા ખચકાઈ રહી
મંદિરે રોજ પુરાવામાં માડી, તને શી મજા આવી ગઈ
મંદિરે-મંદિરે મૂર્તિ તારી, તોય તું ક્યાંય જડી નહીં
તોય ઘંટડીના સૂરો સાંભળવા માડી, કેમ તું પુરાઈ રહી
મંદિરે-મંદિરે પ્રાણપ્રતિષ્ઠા તારી, નિષ્પ્રાણ કેમ બની રહી
ભાવભર્યું આમંત્રણ મળતાં તને માડી, હસતાં-હસતાં દોડી ગઈ
કરુણાથી ભરી આંખોમાં તારી, કરુણા સદા વરસી રહી
માનવ એ ઝીલે ના ઝીલે, તોય સદા તું એ વરસાવી રહી
વિવિધ પુકારે, વિવિધ રૂપ ધરી, ત્યાં તું સદા દોડી ગઈ
તોય વિવિધ રૂપોમાં તારા, માનવ મતિ સદા મૂંઝાઈ ગઈ
Satguru Shri Devendra Ghia (Kaka)
|
|
View Original |
|
હૈયાનું આંગણું કર્યું સાફ, તોય વસવા ખચકાઈ રહી
મંદિરે રોજ પુરાવામાં માડી, તને શી મજા આવી ગઈ
મંદિરે-મંદિરે મૂર્તિ તારી, તોય તું ક્યાંય જડી નહીં
તોય ઘંટડીના સૂરો સાંભળવા માડી, કેમ તું પુરાઈ રહી
મંદિરે-મંદિરે પ્રાણપ્રતિષ્ઠા તારી, નિષ્પ્રાણ કેમ બની રહી
ભાવભર્યું આમંત્રણ મળતાં તને માડી, હસતાં-હસતાં દોડી ગઈ
કરુણાથી ભરી આંખોમાં તારી, કરુણા સદા વરસી રહી
માનવ એ ઝીલે ના ઝીલે, તોય સદા તું એ વરસાવી રહી
વિવિધ પુકારે, વિવિધ રૂપ ધરી, ત્યાં તું સદા દોડી ગઈ
તોય વિવિધ રૂપોમાં તારા, માનવ મતિ સદા મૂંઝાઈ ગઈ
સદ્દગુરુ દેવેન્દ્ર ઘીયા (કાકા)
haiyānuṁ āṁgaṇuṁ karyuṁ sāpha, tōya vasavā khacakāī rahī
maṁdirē rōja purāvāmāṁ māḍī, tanē śī majā āvī gaī
maṁdirē-maṁdirē mūrti tārī, tōya tuṁ kyāṁya jaḍī nahīṁ
tōya ghaṁṭaḍīnā sūrō sāṁbhalavā māḍī, kēma tuṁ purāī rahī
maṁdirē-maṁdirē prāṇapratiṣṭhā tārī, niṣprāṇa kēma banī rahī
bhāvabharyuṁ āmaṁtraṇa malatāṁ tanē māḍī, hasatāṁ-hasatāṁ dōḍī gaī
karuṇāthī bharī āṁkhōmāṁ tārī, karuṇā sadā varasī rahī
mānava ē jhīlē nā jhīlē, tōya sadā tuṁ ē varasāvī rahī
vividha pukārē, vividha rūpa dharī, tyāṁ tuṁ sadā dōḍī gaī
tōya vividha rūpōmāṁ tārā, mānava mati sadā mūṁjhāī gaī
| English Explanation |
|
In this Gujarati Bhajan Kakaji is on the apex of devotion. He is inviting the Divine Mother to come and reside in his heart.
The courtyard of my heart is cleaned, then why are you hesitating to live.
He is asking, In the temple you are tested daily, Did you get fun.
In each and every temple is your idol, but you are nowhere to be found.
Then why are you so eager to listen to the bell ringing.
In each and every temple praanpratishta (a prayer done to infuse life in the idol) is done in your idol, then why are you lifeless.
As you get heartfelt invitation you run away smiling.
Your eyes are full of compassion and compassion is being showered.
Whether human realise it or no but you are continuously showering your blessings.
For different calls, having different forms you always ran there.
Seeing you in different forms and faces the human mind was always confused.
|